மெல்ல மரித்துக்கொண்டிருக்கிறது மனிதம்...

என்னை நம்பு என்றாய்

நம்பினேன் 

நம்பிக்கைத் துரோகம் என்றாய்

யாருக்கு யார் செய்தால் என்ன?

துரோகம் ஒரு போதும் 

நம்பியவரை கைவிடாதிருக்கட்டும்..

நமக்கான உறவுகளை 

நாம்தான் உருவாக்கினோம்

நமக்கான அன்பையும் அப்படியே

நமக்கான பிரச்சினைகளும் 

நம்மால்தான் உருவானது 

நமது பிரிவில் மிச்சமிருப்பது 

சுயநலம் மட்டுமே..

அதனால் என்ன 

சுயநலம் பொதுவானதாக இருக்கும்வரை 

நியாங்களும் பொதுவானவைதான்..

நீ 

நிச்சயம் 

நியாயமாகத்தான் நடந்துகொண்டாய் 

நானும் அப்படித்தான் 

நடுவிலிருக்கும் இடைவெளிகள்தான் 

நமது அநியாங்களை 

நிரப்பிக்கொண்டிருக்கிறது..

உனக்கு இன்னொரு நட்பு கிடைக்கும் 

எனக்கும் அப்படியே...

அதன்பிறகு 

தொடர்ந்து வரும் துரோகங்களுக்கு 

நாம் பழகியிருப்பதால் 

துரோகங்கள் மன்னிக்கப்படலாம் 

அல்லது 

நியாயங்கள் பிரித்து வைக்கலாம் 

அவரவர் நியாயம் அவரவர்க்கு 

துரோகங்களும் அப்படியே..

எல்லோருக்குமே தேவைப்படுகிறது 

சில நட்புகளும் 

சில துரோகங்களும் 

சில கதைகளும்

நீ நியாயவான் 

நானும் நியாயவான் 

அவர்கள்தான் அநியாயக்காரர்கள்.. 

மனிதர்கள் இல்லா 

வாழ்வை விரும்புகிறேன் 

மனிதர்கள் நடுவில் 

மனிதனாக..

மெல்ல மரித்துக்கொண்டிருக்கிறது 

மனிதம் 

என்னைக் கொன்றவாறே..