எங்கே போகிறது இந்தியா? பகுதி - ஒன்று ...

தினமும் ஒரு ஊழல், சில கொலைகள், நிறைய திருட்டு, மோசடி இப்படி  நாம் படிக்கும், பார்க்கும் செய்திகள் இம்மாதிரியான விசயங்களுக்கு நாம்  பழகிவிட்டோமோ என எண்ணத் தோன்றுகிறது. எப்ப பணம் வாங்கிகொண்டு ஓட்டுபோட தயாராக இருந்தோமோ அப்போதே நமக்கு இதை எல்லாம் தட்டிக்கேட்கும் அதிகாரமும் கைவிட்டுப்போயவிட்டது. மிகப்பெரிய ஜனநாயக நாடு என இன்னும் எத்தனை நாளைக்கு பெருமையாக சொல்ல முடியும் என நினைக்கிறீர்கள். அரசியல் பலமும், அதிகார பலமும் இப்போது நீதியையும், ஊடகத்துறையும் வலைத்துவிட்டன. தமிழகத்தில் இருக்கும் எல்லா ஊடகங்களும் அரசியல்வாதிகள் நடத்துகிறார்கள் அல்லது அவர்கள் பிடியில் இருக்கின்றன. அதனால் ஒரு ஒழுங்கான செய்திகூட இப்போது வருவதில்லை. நமக்கென்ன என்று எல்லோரும் ஒதுங்கிக்கொண்டு விட்டோம். காரணம் கட்டுங்கடங்காமல் போன விலைவாசியினால் நமக்கு யோசிக்கவே நேரமின்றி பணத்தின் பின்னால் நாம் ஓடிக்கொண்டு இருப்பதுதான்.

சுதந்திரம் வாங்கியபின் காந்தி சொன்னார் காங்கிரசை கலைத்துவிடுவோம் என, அதற்கு ஒத்துகொள்ளாத தலைவர்கள் நேரு தலைமையில் இந்தியாவை ஆள ஆரம்பித்தார்கள், இந்திரா வரைக்கும் ஓரளவுக்கு நன்றாகத்தான் நடந்தது. ஆனால் ராஜீவ் காந்தி பதவிக்கு வந்ததும் இந்தியா இப்படி தரங்கெட காரணம் ஆனார். ஒரு இத்தாலி பெண்மணியை மணந்தவருக்கு எப்படி இந்திய தேசத்தின் மீது அக்கறை இருந்திருக்க முடியும். அன்றைய சந்தர்ப்பம் அவரை முடிசூட வைத்தது,. இந்திரா ஒதுக்கி வைத்திருந்த அனைவரும் சந்தர்ப்பம் பார்த்து ராஜீவுடன் கரம் கோர்த்தனர். இந்திய தேசத்தின் தொப்புள் கொடி உறவான ஈழத்தமிழர்களை, இந்திரா உருவாக்கிய புலிகள் இயக்கத்தினரை மலையாளிகளின் வழிகாட்டுதலால் சிங்களனுக்கு ஆதரவாக களமிறங்கி தன்னையே இழந்தார் ராஜீவ் காந்தி. ராஜீவ் காந்திக்குப் பின் காங்கிரஸ் பின்னுக்கு போகத் துவங்கியது. பாரதிய ஜனதா எழுச்சியுர ஆரம்பித்தது. பிரியங்காவை முன்னிறுத்தி காங்கிரசார் அரசியல் பன்ன விரும்ப, பிரியங்கா ஒதுங்கிக்கொண்டு தம்பி ஆளாகும்வரைக்கும் அன்னையை முன்னிறுத்தி தான் பின்னால் இருந்துகொண்டார். முட்டாள் பி.ஜெ.பி காரர்கள் சரியான நேரத்தில் எடுத்த தவறான முடிவுகளால் மீண்டும் கட்டமைக்க முடியாத இடத்திற்கு தள்ளப்பட்டனர். இத்தாலியை பிறப்பிடமாக கொண்ட சோனியாவுக்கு இந்தியாவின் மீது எப்படி அக்கறை இருக்கும். வாய்ப்பு கிடைத்து தனக்கான சரியான தருணத்தை எதிர்பார்த்து காத்திருந்தார். மீண்டும் மலையாளிகளின் உதவியுடன் தமிழினத்தை பூண்டோடு அழிக்க உதவினார். அந்த நேரத்தில் குரல் கொடுத்திருக்க வேண்டிய நாம் மௌனம் காக்க, காங்கிரஸ் புண்ணாக்குகள் இந்திராவின் மரணத்திற்கு காரணமான இனத்தின் நபரை பிரமதர் ஆக்கி அழகு பார்க்கிற புடுங்கிகள் அன்னையின் மனம் குளிர ராஜீவ் படுகொலை பற்றி பேசி விசுவாசத்தை காட்ட அடித்துகொண்டனர். 

பிரச்சினை முடிந்து விட்டது, விடுதலைபுலிகளும் இல்லை என்று ஆனபின் இன்னும் ஏன் சமஉரிமை கொடுக்கவில்லை என்று கேட்க வேண்டிய இடத்தில் இருந்த கலைஞர் சரியாக அதே நேரத்தில் தன் குடும்பத்தினருக்கு அமைச்சர் பதவி வேண்டி டெல்லியில் தவம் கிடந்தார். ஆனால் வெட்கமில்லாமல் இன்னும் அங்கு மின்வேலி முகாமுக்குள் கிடப்பவர்கள் பற்றி பேசிக்கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள். காங்கிரஸ் இரண்டாம் முறை பொறுப்பேற்றவுடன் வரிசையாக அதன் வண்டவாளங்கள் வந்துகொண்டுதான் இருக்கின்றன. போன ஆட்சியில் போடப்பட்டு செயல்படுத்தப்பட்ட சேது சமுத்திர திட்டம். கடல் நீரை குடிநீராக்கும் திட்டங்கள் இப்போது எந்த நிலைமையில் இருக்குன்னு தெரியல. வாஜ்பாயின் திட்டமான தங்க நாற்கர திட்டத்தை செயல் படுத்தி அதனை தங்களின் திட்டமாக விளம்பரம் போட்டுகிட்டாங்க. அடுத்து தெலுங்கானா பிரச்சினை, அதற்காக போராடியவர்கள் வரும் தேர்தலில் பாடம் கற்பிப்பார்கள், அதற்கடுத்து தண்டகாரண்யா பிரச்சினை, இன்றைக்கு பெரும்பாலான மாவட்டங்கள் நக்சலைட்டுகளின் கட்டுபாட்டில், இன்றுவரைக்கும் அவர்களை பேச்சுவார்த்தைக்கு அழைக்காமல் இழுத்தடிக்கின்றனர். வீரப்பனை சுட்டுகொன்ன  விஜயகுமார் பொறுப்பேற்று இருக்கிறார், அனேகமாக நக்சலைட்டுகளை பூண்டோடு ஒழிக்கும் திட்டம் தயாராகி கொண்டிருக்கும். இப்ப ஆந்திரா, கர்நாடக இரண்டையுமே கட்சி வேறுபாடின்றி ரெட்டி சகோதரர்கள் கையில் வைத்திருக்கின்றனர். 

மும்பையில்  தீவிரவாதிகள் தாக்குதலின்போது பலியான கார்கரே அணிந்திருந்த குண்டு துளைக்காத அங்கி போலியானது என விசயம் கசிந்தபோது பல்லிளித்த அரசு, சசிதரூர் விசயத்தில் மவுனம் காத்த அரசு அவர் ராஜினாமாவுடன் எல்லாம் முடிந்து போகும் என நினைத்தால், அதற்கடுத்து கல்மாடி, இவரால் இந்தியாவின் ஒட்டுமொத்த மானமும் விமானம் ஏறியது. அடுத்து அசோக் சவான், இப்ப ராசா, நாளைக்கு யாரோ. இதற்கிடையில் கர்நாடாகாவில் எடியூரப்பா இதுவரைக்கும் பதவியை பிடித்து தொங்கிகொண்டிருக்கிறார். பி.ஜெ.பி இந்த விசயத்தில் மவுனம் காப்பது ஆச்சர்யமான விசயம் இல்லை.  இன்றைய தேதியில் தமிழகத்தின் அதிகார மைய்யங்கள் கணக்கில் வராத அளவுக்கு இருக்கிறது,. முதல்வரின் ஒட்டுமொத்த குடும்பத்தினரும் எல்லா இடங்களிலும் பரவி மன்னராட்சி நிலையை மறுபடி கொண்டு வந்திருக்கிறார்கள். எதிர்கட்சியாக இருந்து தட்டிக்கேட்க்க கூடிய பலத்தையும், அதிகாரத்தையும் பெற்ற ஜெயலலிதா கொட நாட்டில் தூங்குகிறார். ராமதாஸ் தன் மகனுக்கு ராஜயசபா சீட் கொடுத்தால் கட்சியை கலைத்துவிட்டு தி.மு.க.வில் சேர்ந்துவிடுவார். விஜயகாந்த் விருத்தகிரி படத்தில் பிசியாக இருந்துகொண்டு கூட்டணிக்கும், பெட்டிக்கும் மச்சானை அனுப்புகிறார். வைகோ, கம்யூனிஸ்டுகள், திருமாவளவன் அறிக்கைகளை இப்ப யாரும் மதிக்கிறது இல்லை.இன்றைக்கு இதுதான்  தமிழ்நாட்டின் நிலைமை. 

மத்தியில் அடுத்து காங்கிரஸ் ஆட்சிக்கு வந்தால் பிரதமர் பதவிக்கு ராகுல்தான் வருவார். இப்பவே கிட்டத்தட்ட ராகுலின் கையில்தான் காங்கிரஸ் இருக்கு, அதற்குள்ளாகவே இங்கு ஊழல் பெருக்கெடுத்து ஆறாக ஓடுகிறது, அடுத்து இவரே வந்தால் என்ன ஆகும் என நினைக்கவே பயமாக இருக்கிறது. ஆனால் சமீபத்தில் படு தோல்வி அடையவைத்த பீகார் மக்களால் ஓரளவுக்கு நிதானத்துக்கு வருவார்கள். பக்கத்து நாடான சைனா இன்னும் சில ஆண்டுகளில் உலகின் தலைமை பொறுப்பை ஏற்கபோகிறது , இப்பவே காஷ்மீருக்கு தனி விசா, அருணாச்சல பிரதேசம் என்னுது என பிரச்சினைய கிளப்புது. போகப்போக நமக்கு நிறைய ஆப்பு இருக்கு. சைனா உற்பத்தி திறனை தன்னகத்தே முழுமையாக கொண்டுவந்து உலக சந்தையில் முக்கால் வாசிக்கும் மேல் ஆதிக்கம் செலுத்திகொண்டிருக்கிறது. நாமோ இன்னும் சேவைத்துறையை கையில் வைத்துகொண்டு வல்லரசு கனவுகளில் காலம் தள்ளுகிறோம். 

நாளை எதுவும் நடக்கலாம்.. இன்றே விழிப்புணர்வு பெறுவோம் ...