விமர்சனம்...

இந்த வார்த்தையே சினிமா விமர்சனத்தை மட்டுமே பொதுவாக குறிப்பதாக அனைவராலும் நம்பும் அளவுக்கு மாறிவிட்டது. நம் பார்வைகள் குறித்த பதிவுகளாகவும், பரிமாறல்களாகவும், எதிர்க் கருத்துகளாகவும் பார்க்கப்படும் விமர்சனங்கள், தனி மனித பார்வைகளாக இருந்தாலும் அவை சமுதாயத்தின் பார்வையே. பொதுவாக படைப்பாளிகள் தங்கள் படைப்புகளை மக்களிடம் முன்வைக்கும்போது தன்னுடைய படைப்புக்கான அங்கீகாரத்தையும், பாராட்டுக்களையும் மட்டுமே எதிர்பார்க்கிறான். வெகு சிலரே தன்னுடைய படைப்புகளுக்கான எதிர்மறை விமர்சனங்களை ஏற்றுக்கொண்டு பதிலளிக்கிறார்கள், அல்லது தங்களது அடுத்த படைப்புகளை சரிசெய்து கொள்கிறார்கள். தமிழ் கூறும் நல்லுலகில் இப்போது இணையவழியே சுலபமாக தங்கள் எழுத்தை பார்க்கும் பலரும் அதிகப்படியாக மொக்கைகளாக எழுதித்தள்ளுகிறார்கள். இதற்கு காரணம் அவர்கள் அனைவருமே புத்தகங்களை வாசிக்கும் பழக்கத்தை கொண்டிருக்காததுதான். மிகுதியான வாசிப்புதான் நம்மிடம் இருந்து தரமான படைப்புகளை வெளிக்கொண்டுவரும். ஆனால் நாம் நூல் நிலையங்களில் சென்றுகூட படிப்பது இல்லை. 

தமிழின் முக்கியமான படைப்புகளை, வரலாறுகளை, எழுத்துலக ஜாம்பாவன்களை அறிய முனைவது இல்லை. இங்கே யாவருக்கும் மிகச்சுலபமாக வருவது கவிதைதான். அதிலும் புதுக்கவிதை என்று ஒரு வஸ்து வந்தபின் "ஏ மனிதா!..." என்று ஆரம்பிக்கும் சமூக விழிப்புணர்வு கவிஞர்கள் முதல் "உன் பார்வை என்ன சுனாமியா?" என்று எழுதும் காதல் கவிஞர்கள் வரை சரமாரியாக எழுதித் தள்ளுகிறார்கள். கேபிளின் "எண்டர் கவிதைகள்" உருவான விதம் அறிந்தால் நீங்கள் அனைவரும் எங்களின் மீது கொலைவெறி கொண்டு பாயக்கூடும். இவ்வாறாக தன் எழுத்துத் திறமையை உலகுக்கு அறியவைத்து தன்னைத்தானே பாராட்டி மகிழும் பதிவர்களை கண்டு உண்மையில் ஆச்சர்யம் அடைகிறேன். ஏனெனில் இந்தக் கொலைவெறி கவிஞர்களில் நானும் ஒருவனே என்பதை மிகுந்த தன்னடக்கத்துடன், கூச்சம் மிகுதியாகி சொல்லிக்'கொல்'கிறேன்.

பழைய இலக்கியங்கள், அல்லது கு.ப.ரா. புதுமைபித்தன், ப.சிங்காரம், ஜெயகாந்தன், அசோகமித்ரன். இந்திராபார்த்தசாரதி, கி.ரா போன்றவர்களின் படைப்புகளை படிக்க முடியாவிட்டாலும் சுஜாதா, பாலகுமாரன் அல்லது சாரு, ஜெமோ, வாமுகோமு, தமிழ்மகன், பாரா புத்தகங்களை வாசித்தால் கூட எழுத்தின் மீதான ஈர்ப்பு அதிகரித்து நல்ல கதைகளையோ, கட்டுரைகளையோ தரமுடியும், கவிதை எழுதுபவர்கள் அவசியம் மனுஷ்யபுத்திரனை படியுங்கள். இப்போது கவிதை எழுதும் எத்தனை பேர் பாரதியை படித்திருப்பீர்கள்? 

பலமுறை யுவகிருஷ்ணா பதிவுகளை ஒன்றரை நிமிசத்துக்குள் படிக்கும் அளவுக்கு எழுதுங்கள் என்று சொல்லுவார். என்னைப்போல ஆட்களுக்குத்தான் அதன் நிஜம் தெரியும். காரணம் அனைத்து பதிவுகளையும் படிக்கிற ஆள் நான். நம்ம ஆளுங்க ஒரு பதிவாவது உருப்படியா எழுதமாட்டங்களா? என்கிற ஆதங்கத்தில் தொடர்ந்து ஒருத்தர் விடாமல் படிப்பேன். ஆனால் முதல் பாராவை தாண்டமுடியாத அளவுக்கு இருக்கிறது பெரும்பாலோரின் எழுத்துக்கள். என்னைவிட அப்துல்லாதான் ரொம்ப பாவம். அவர் எனக்கு முன்பிருந்தே பல வருடங்களாக எல்லோரின் பதிவுகளையும் படிப்பவர். அத்தனைபேரின் பதிவுகளையும் படித்துவிட்டு இதற்குமேல் தானும் எழுதினால் தானும் இந்தக்கூட்டத்தில் ஒருவனாகி விடக்கூடும் என்ற கவலையால் தன் பிளாக்கை ஒரு அடையாளத்துக்காக விட்டுவைத்திருக்கிறார். 

ஆகவே நண்பர்களே இந்த விமர்சனத்தையும், ஏற்றுக்கொள்வதோ அல்லது காறித்துப்புவதோ உங்களின் உரிமை என்பதால், உங்களின் விமர்சனத்தை( நீ என்ன எழுதிருக்கேன்னு புரியலை என்பவர்கள் தவிர்க்கவும்) சொல்லிவிட்டுப் போகும்படி வேண்டி வணங்கி(ஹெ..ஹெ) கேட்டுக்கொள்கிறேன்.