செட்டு மாத்திரைகளும், சில பதிவர்களும் பின்னே ஞானும்...

கடந்தவாரம் "நான் இறந்து போயிருந்தேன்" என்று ஏற்கனவே பாரத் பாரதி என்ற வலை தளத்திற்காய் நான் எழுதிய சவால் கவிதையை ( சாவு கவிதை என்று கேட்டிருப்பின் பொருத்தமாக இருந்திருக்கும்) பதிவேற்றியபோது ஆரம்பித்தது மெதுவான இருமல். அந்த போட்டியில் வெற்றி பெற்றதாக யாரையும் இன்னும் அறிவிக்கவில்லை. எல்லோருமே சுமாராக எழுதிவிட்டோமா என்ன? . அந்தக்கவிதைக்கான பின்னூட்டத்தில் சில அன்பு உள்ளங்கள் ( நன்றி மறப்பது நன்றன்று) பதறிப்போய் ஆறுதல் சொல்லியிருந்தனர். அவர்களுக்கு என் வந்தனம். இத்தனை மிகுந்த இடர்ப்பாட்டிலும் மேலதிக இடர்ப்பாடாய் தொடர்ந்த அழைப்புகளால் என்னை வெறுப்பேற்றி செல்பேசியை அணைக்க வைத்த விந்தை மனிதன் அனேகமாக அடுத்த இலக்காக ஜோதிஜியையோ, அல்லது கேபிளையோ குறிவைத்து தாக்குதல் நடத்தியிருப்பதாக செய்தி பரவியது. சில பேருக்கு மைக்கைப் பார்த்தால் ஒரு வியாதி... "அன்பார்ந்த.." அப்டீன்னு ஆரம்பிச்சு ஒண்ணேமுக்கால் மணிநேரத்துக்குக் குறையாமல் குதறி எடுத்து விடுவார்கள். இந்தாளுக்கு செல்ஃபோன் போல... ஹ்ம்ம்... 

மருதுவரைப்பார்த்தால் என்ன மருந்து கொடுப்பாரோ! அல்லது ஊசி போடுவாரோ!! எனப்பயந்துபோய் தெரிந்த மெடிக்கலில் செட் மாத்திரை வாங்கி வந்து முழுங்கிக் கிறங்கியதால் ஒரு முழு பாட்டில் மதுவை ஒரே ஆளாக அடித்தது மாதிரி இந்த உலகம் திடீரென வேகம் பெற்று சுழன்றதில் சில பூர்வ ஜென்ம தொடர்புகள் கிடைக்கபெற்றன. எத்தனை செட் மாத்திரைகள் போட்டாலும் வேலைக்கு ஆகாது என கிடைத்த தொடர்பு இடைவெளியில் சன்னலுக்கு வெளியே தோன்றி மிரட்டும் பிசாசுபோல விந்தைமனிதன் வந்து பயமுறுத்த அருகில் இருந்த மருத்துவமனைக்கு சென்றபோது எல்லா டெஸ்டுகளும் எடுத்து வா என என்னை பயமுறுத்தாமல் ஒரு வாரத்தில் சரியாகிவிடும் என அதே செட் மாத்திரைகளை(கவனிக்க : அதே!) எழுதி தந்தார். என்ன கூடுதலாய் நூறு ரூபாய் பீஸ் கொடுக்கவேண்டி வந்தது.

இந்த இடத்தில் செட் மாத்திரையின் மகத்துவம் பற்றிக் கூறவேண்டியது ஆழிசூழ் உலகு போல தலைவலி,காய்ச்சல்,ஜலதோஷம் இன்னபிற வியாதிகள் புடைசூழ வாழும் கண்மணிகளுக்கு அவசியமாகிறது. காய்கறி மார்க்கெட்டில் போய் கதம்பமாய் கத்திரி,புடலை, வெண்டை,வெங்காயம் எனக் கூறுகட்டி வாங்கி வருவோமே அதை நினைவுகூர்ந்து கொள்ளுங்கள். தலைவிதியை எழுதும் பிரம்மதேவனின் கையெழுத்துக்கு காப்பிரைட் வாங்கிவைத்துக் கொண்டு ப்ரிஸ்கிரிப்ஷன் எழுதும் டாக்டர்களோடு மாரடித்ததில் மெடிக்கல்காரர்களின் நியூரான்களில் ஆழமாகப் படிந்துபோன விஷயம் ஒன்றுதான். நான்கு அல்லது ஐந்து வகை மாத்திரைகளை மாற்றி மாற்றிக் கொடுத்தால் சின்னச்சின்ன வியாதிகள் பறந்துபோம். சும்மா கோழிரத்தம் பார்ப்பதோடு கிராமப்புற பரிவாரதேவதைகள் திருப்தி அடைவதுபோல...

செட் மாத்திரை என்றவுடன் இன்னொன்றும் ஞாபகம் வந்து தொலைக்கிறது. அரசு ஆரம்பச் சுகாதார நிலையங்களிலும் இதே மாதிரி செட் மாத்திரைகளை கர்ணவள்ளல்போல வாரி வழங்குவார்கள். அந்த மாத்திரைகளில் த/அ என்று எழுதப்பட்டு இருக்கும். எனக்கு என்னவோ வந்த வியாதி 'தானா (குணம்) ஆனா'த்தான் உண்டு என்பதன் குறியீடாகவே அது தோன்றுகிறது

மறுநாள் இரவு இடைவிடா இருமலில் அவதியுற்று கிடந்தபோது ஆப்கனில் இருந்து வந்திருந்த நந்தா தொடர்பு கொண்டு சந்திக்கவேண்டும் என்று சொன்னபோது நான், கேபிள், தஞ்சாவூரான் சுரேகா மற்றும் சுரேகா நண்பர் கோபால் என ஒரு மினி பதிவர் சந்திப்பில் வல்லரசு மனிதர்களின் ஆப்கன் அபகரிப்பை பற்றி தொடர்ந்து பேச அதற்கு தொட்டுக்கொள்ள வைத்திருந்த ரெட் லேபில் முழுவதுமாக உள்ளிறங்கி இளவயது போர்னோ கதைகளில் மையல் கொண்டு இரவை பனிரெண்டு மணிக்கு நகர்த்தி வைத்தது. இன்னும் நேரம் நகர்ந்தால் கடிகாரம் ஒன்றுக்குப் போய்விடும் என்ற பயத்தால் (அட... ஒரு மணிக்குய்யா!) சந்திப்பை நாளை தொடரலாம் என தள்ளி வைத்து ஒரு புதிய உணவகத்திற்கு கேபிள் அழைத்து செல்ல அன்றைய இரவும் சமீபமாய் நான் மதுவகைகளை தவிர்த்து வந்ததால் இந்த இருமலுக்கு இதுவே சிறந்த நிவாரண் 90 என்ற அறிவுறுத்தலின் பேரில் அருந்திய ரெட் லேபிளையும் என் உடல் வென்று தூக்கத்தை தின்று விட்டதால் விடிகாலை கிடைத்த அசதியில் தூங்கி விழித்தபோது காலை பத்து மணிதான் என்று தெரிந்தபோது எழுந்த எரிச்சலில் கிளம்பிய இருமல் அடங்க இன்னொரு செட் மாத்திரை போட்டுவிட்டு சும்மா விட்டம் பார்த்து பொழுதை தள்ளினேன். ரசம் சேர்த்து பிசைந்த மதிய உணவு தட்டிலேயே இருந்ததைப்பார்த்து வேறெதாச்சும் செஞ்சு தரவா? எனகேட்ட மனைவியை கும்பிட்டு ஒரு குளியல் போட்டு வெளியே வந்தால் மீண்டும் போனில் நந்தா...

டிஸ்க்கவரி புக் பேலசின் இரண்டாம் ஆண்டு துவக்க விழாவில் கொஞ்சம் தலையை காட்டிவிட்டு கீழே வந்து பேசிகொண்டிருந்தோம். இன்றைக்கு வேறொரு நல்ல கடைக்கு சாப்பிட அழைத்துப்போங்கள் என்றார் நந்தா. தஞ்சாவூரான் மாப்ளே சொன்ன ஓட்டலுக்கு போனா மணி இரவு ஒன்பதுதான் ஆனதால் இவ்வளவு சீக்கிரமே சாப்பிடுவதா? என வருத்தப்பட்டதில் கேபிள் தலைமையில் சபை கூடி அருகில் உள்ள கடைக்குப் போய் கடமையாற்றி வரலாம் எனப்போய் வி.எஸ்.ஒ.பியுடன் சமரசம் செய்துகொண்டு மறுபடி ஓட்டலுக்கு வந்தால் பரிமாறிய மணிப்பூர்க்காரியுடன் (பேரு கேரோலினாம்) கேபிள் தன் உணவுப் பிரதாபத்தை எடுத்துரைக்க அவள் சமாளிக்க முடியாமல் நாளை வந்தால் கண்டிப்பாக சிறப்பாக தருகிறேன் எனக்கும்பிடு போடாத குறையாக மேலதிக டிப்ஸ்களை பெற்றவாறே வழியனுப்பி வைத்தாள்.

நந்தாவை வீட்டில் இறக்கி விட்டு என் வீடு வந்தேன். அன்று இரவும் என் இமைகள் என்னிடம் சண்டை போட்டு மேற்கொண்டு தலைவலி வந்து கோடாலி தைலத்தில் ஆரம்பித்து கிடைத்த தலைவலி தைலங்கள் அனைத்தையும் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக அப்பியதில் எரிச்சல் ஏற்ப்பட்டு ஒரு அரை மணி நேரம்  குளித்ததில் உடல் சமாதானமாக மொட்டை மாடியில் எவ்வளவு நேரம் நடந்தேன் என தெரியாத அளவுக்கு சுற்றி வந்ததில் அசதி ஏற்ப்பட்டு வழக்கம் போல் காலையில் தூக்கம். மறுநாள் ஒரு விவாகரத்து பிரச்சினையை சுமூகமாக (சுமூகமா இல்லாததுனாலதானே விவாகரத்தே வருதுன்னு யாராச்சும் அறிவுசீவி கேட்டீங்க...) தீர்த்து வைத்து முடிக்கும்போது மீண்டும் பிரச்சினை வெடிக்க ஆரம்பிக்க துவங்கியபோது என் எரிச்சலும் எல்லை மீற இதற்கு மேல் நீங்கள் படித்துக்கொண்டிருக்கிறீர்கள் எனில் உங்கள் ஆர்வத்தை பாராட்டி இத்துடன் முடித்துக்கொள்வது நல்லதென நினைக்கிறேன்..