தலைவர்களும், தொண்டர்களும் அப்புறம் மக்களும்..

இந்தியா ஒரு ஆன்மீக புண்ணிய பூமி, உலகமெலாம் மென்பொருள் அறிவாளிகளை அனுப்பிய தேசம், மிகுந்த புத்திசாலிகள் நிறைந்த நாடு என நம்மை நாமே பெருமையாக பேசுவது உண்டு. ஆனால் உண்மையில் நாம் நமக்கான நிர்வாகிகளை ஒழுங்காக தேர்வு செய்திருக்கிறோமா? என்றால் இல்லை என்றுதான் கோரசாக பதில் சொல்லுகிறோம். உலகின் ஆகப்பெரிய ஜனநாயக நாடான நமது நாட்டின் இன்றைய நிலைமை கொஞ்சம் கவலைக்கிடமாக இருப்பது ஊடகங்களை கவனிப்பவர்களுக்கு தெரியும், பொதுவாகவே எந்த அரசு அலுவலகங்களிலும் லஞ்சம் கொடுக்காமல் வேலை நடக்காது. காரணம் ஆளும் வர்க்கம், ஒரு காலத்தில் மன்னர் ஆட்சி நடந்து முடிந்து, ஆங்கிலேயர் ஆதிக்கம் வந்து போய்விட்டபின்னும் நம்மிடம் இருக்கும் அடிமை மனோபாவம் மாறவேயில்லை. 

இந்தியாவின் அத்தனை அரசியல் கட்சி தலைவர்களுமே மன்னர்களைபோல்தான் தங்களை நினைத்துக்கொள்கிறார்கள், அவர்களுக்கான தொண்டர்களும் குறுநில மன்னர்களாக தங்களை நினைத்துகொண்டு தங்கள் ஒரு அரசியல் கட்சியின் தனித்த அடையாளமாக காட்டிக்கொள்வதில்தான் முனைப்பாக இருக்கிறார்கள்.இந்தியாவின் தற்போதைய பெரிய அரசியல் கட்சியான காங்கிரசை நிர்வாகிக்கும் ராஜீவ் குடும்பத்தினர், தங்கள் பெயருக்கு பின்னால் காந்தி என்ற பெயரை போலியாக வைத்துகொண்டு ஒட்டுமொத்த இந்தியாவையும் ஏமாற்றுகிறது. காந்தி என்ற அவர்களின் பெயரின் பிற்பாதியை எடுத்துவிட்டால், அவர்களால் அரசியலில் பிழைக்க முடியாது. தமிழகத்தின் அரசியலை எடுத்துகொண்டால் கலைஞரின் குடும்பம் மொத்தமும் அதிகாரத்தை பகிர்ந்து கொண்டு கோலோச்சுகிறது, பிரதான எதிர்கட்சியான அ.தி.மு.க வின் செயலாளர் (நிரந்தர) அவருக்கும் , அவரின் தோழிக்கும் வாரிசு இல்லையென்றாலும் தோழியின் சொந்த பந்தங்கள்தான் அந்த கட்சியின் உரிமையாளர்கள், பா.ம.க, ராமதாஸ் மற்றும் அவர்தம் குடும்பதினர்களால் நிர்வாகிக்கப்படும் கட்சி, மாற்று அரசியல்வாதியாக இருப்பார் என நம்பப்பட்ட விஜயாகந்துக்கு அவரும் மனைவியும், மச்சானும் நிர்வாகிகள். மற்ற அரசியல் கட்சிகளை பற்றி பேசத்தேவையில்லை, அதன் காரணம் உங்களுக்கே தெரியும்.

இந்தியாவில் இருக்கும் பாதுகாப்பு அமைப்புகள் மிகுதியாக இப்படி அரசியல்வாதிகளை பாதுக்காக்கவே செயல்படுகிறது. தங்கள் உயிரை பாதுகாத்துகொள்வதில் அவர்கள் காட்டும் முனைப்பும் அக்கறையும் சாதாரண மனிதர்கள் விசயத்தில் அவர்கள் ஏன் காட்டுவதில்லை?. சாதரண மக்கள் தினசரி சாலைகளில் அடிபட்டு செத்துபோகிறார்கள், ஆனால் அவர்களுக்கான முறையான சாலை பாதுகாப்போ, மருத்துவ வசதிகளோ இல்லை. ஆனால் இன்றைக்கு அரசியல்வாதிக்கு உடல்நிலை சரியில்லாமல் போனால் நாட்டின் வசதிமிகுந்த தனியார் மருத்துவமனைகளில் சென்று சிகிச்சை எடுத்துக்கொள்கிறார்கள். எந்த அரசியல்வாதியும் அரசாங்க மருத்துவமனைகளுக்கு போவதே இல்லை. இப்படி அரசியல்வாதிகள் திமிர்த்தனத்துடன் இருக்க காரணமே அவர்களிடம் இருக்கும் தொண்டர்கள் கூட்டம்தான். இன்றைக்கு இருக்கிற அத்தனை அரசியல் கட்சிகளின் தொண்டர்களும் தங்கள் சுயநலம் பற்றிய கவலையில் இருப்பவர்கள்தாம். அவர்களுக்கு நாடு, மக்கள் பற்றிய அக்கறையெல்லாம் துளியும் கிடையாது. கறை ( (கறை படிந்தவர்கள் என்பதாலா?) வேட்டிகளை கட்டிக்கொண்டு, அல்லது சட்டை பைகளில் தங்கள் தலைவர்களின் படம் தெரியும்படி வைத்துகொண்டு இவர்கள் அடிக்கும் கூத்து நீங்கள் அன்றாடம் பார்ப்பவைதான்.

அன்றாடம் நாம் பார்க்கும், படிக்கும் ஊடகங்களும் இந்த அரசியல்வாதிகளுடயது என்பதால், அவர்களும் மானாட, மயிலாட, ஜோடி No.5 . அல்லது குடும்பதில் இருக்கும் எல்லோரையும் கெட்டவர்களாகவே காட்டும் சீரியல்கள் என இப்படி மூளையை மழுங்கடிக்கும் நிகழ்சிகளை தந்து நம்மை சிந்திக்கவிடாமல் ஆக்கிவிட்டார்கள்.  நாம் நம் பிள்ளைகளையும் இதற்க்கு பழக்கி விட்டதால், உடல் விளையாட்டுகளை அவர்களும் மறந்தே போய்விட்டனர். திட்டமிட்டே உருவாக்கபடும் அடிமை வாழ்வுக்கு நாம் ஏறக்குறைய தயாராகிவிட்டோம்.  

இதற்கான மாற்று இப்போது வராது என்றே நான் நினைக்கிறேன். ஒரு ஓட்டு மொத்த புரட்சி ஏற்பட்டால் ஒழிய மாற்றங்கள் வர வாய்ப்பே இல்லை. அதுவரைக்கும் ஏறும் விலைவாசியை பொறுத்துக்கொண்டு மக்களாகிய நாம் வாய்மூடி வாழத்தான் வேண்டும். 

பதிவுலகத்திலும் மாற்று சிந்தனைகள் மிகக்குறைவாக இருப்பதும் வருத்தமே. எழுதும் பதிவர்களும் மிகுதியாக காதல் கவிதைகளை எழுதுகிறேன் என வரிகளை மாற்றிபோட்டு எரிச்சல்படுத்திக்கொண்டும், அல்லது மொக்கையாக எழுதி அதனை நகைச்சுவை என்றுவேறு சொல்லி வெறுப்பேற்றியும் வருகிறார்கள். அல்லது நாளிதழ்களை படித்துவிட்டு எழுதுவதும், மிகுதியாக சினிமா சம்பந்தப்பட்ட விசயங்களை எழுதுவதும், இதற்கென்று ஒரு குழுவாக நூறு பின்னூட்டங்களுக்கு மேல் காப்பி, பேஸ்ட் செய்தும் அதனை பெருமையாக சொல்லிக்கொண்டும் இந்த அரசியல்வாதிகள் மற்றும் அவர்தம் தொண்டர்களுக்கு தாம் சளைத்தவர்கள் இல்லையென நிரூபிக்கிறார்கள்..இன்னும் சொல்லிக்கொண்டே போகலாம்,  பதிவர்களே கொஞ்சம் அறிவுபூர்வமா சிந்திக்கப்பா...